Voor de fotos: Kijk even hier

Dag 1 Silvia

Hoewel het 5.15 uur was werden we geheel volgens traditie warm onthaald bij de familie van Ooijen. Na de financiële formaliteiten van professioneel regelaar Ellenbroek, konden we met de taxibusjes vertrekken richting Schiphol. Al bij het instappen in de taxi was duidelijk dat de sfeer nog steeds hetzelfde was. Na 6 jaar niet gedoken te hebben, zagen we inderdaad wat nieuwe gezichten, maar de sfeer was als vanouds.

Op Schiphol kregen we labeltjes voor onze koffers en konden we de bagage inchecken. De laatste keer dat we met de club op duikvakantie waren, gebeurde dat nog door vriendelijke dames. Nu moesten we elkaar helpen om de bagage in de apparaten te duwen. Bij weigering stonden de automaten ook niet open voor enig overleg en kwamen we toch weer bij de vriendelijk glimlachende dames terecht. In het vliegtuig werden we zorgvuldig verspreid door het hele toestel. Zo hadden we reden om af en toe een lekker stukje te lopen om bij elkaar te komen buurten. Zoals gewoonlijk verliep de reis voorspoedig.

Het vliegveld van Marsa Alam bleek weer zo’n schattig klein vliegveldje te zijn. Terwijl de chauffeurs onze bagage op het dak van het taxibusje vastmaakten, konden wij genieten van
de prachtige lucht, die wel in brand leek te staan. Na goed een half uur rijden kwamen we aan op het resort. Inchecken, bagage afgeven en aanschuiven voor het eten. Zo hoort dat!
Na de maaltijd en de alcoholische versnaperingen gingen we lekker vroeg naar onze tent op het strand. Die was eenvoudig ingericht. Toch was alles wat je nodig hebt aanwezig en de
bedden bleken verrassend goed!

Dag 2 Robin

De eerste duikdag! Om half negen afgesproken bij de basis voor een briefing, iedereen had er zin in. Helaas moest de commerciële motor van Marsa Shagra gedraaid worden, wat
betekende dat we alle mogelijke extra opties, uitjes en dag tours hebben moeten aanhoren. Uiteindelijk bijna 2 uur later, na het invullen van het nodige papier werk, gingen de eerste
buddy paren te water. Zoals gebruikelijk zijn er de nodige opstart problemen met de hoeveelheid lood (tip, schrijf in je logboek de hoeveelheid lood in combinatie met type
duikpak op, handig voor de volgende trip)

Via de baai zijn we naar het zuidrif gedoken, in de baai nog wat stoffig, daarbuiten is het zicht prima. De eerste schorpioenvis gespot, gevolgd door een schildpad. Deze bleek later altijd in dit gebied te zwemmen of te rusten, blijkbaar zijn stekkie. Aan de oppervlakte een grote groep pijlinktvissen te zien, ook deze waren later in de week vaak van de partij.

Na de lunch hebben we ons voor een 2 e duik met een zodiak laten afzetten op het noordrif. Hier het eerste slakje gezien, een pyjama slak onder een overhang. De huis schildpad was blijkbaar op stap, bij het naderen van de baai kwam deze rustig voorbij zwemmen.

Na twee duiken was de eerste duikdag een feit, in de namiddag heerlijk zitten genieten van een kop koffie en een plak cake wat iedere dag gemaakt wordt.

Dag 3 Angelique

Op deze ochtend hebben een aantal mensen van onze groep besloten extra vroeg op te staan voor een vroege duik. Voor mij was dit veel te vroeg, dus ben ik gewoon opgestaan om half 8 aan het ontbijt te zitten. Net zoals gisteren was er weer uitgebreide keuze. Ik vond het weer lastig om mijn ontbijt uit te zoeken, want alles ziet er heerlijk uit. Ik heb vervolgens weer een gebakken ei gevraagd bij de chef en deze opgegeten met een sneetje brood. Ook heb ik een bruine bol genomen met jam en natuurlijk een heerlijk glaasje oranje sap. Geen idee trouwens wat voor drinken het is, maar het smaakt goed. Tijdens het ontbijt worden er weer groepjes gemaakt voor het duiken. In de eetzaal werd ik aangesproken door Pieter Eilers. Hij vroeg aan mij of ik al een buddy had. ‘Nee, die heb ik nog niet.’ Pieter vraagt vervolgens of ik met hem wil duiken. Dit lijkt mij heel leuk, want Pieter en ik hebben in het verleden ook samen gedoken. Hij geeft vervolgens aan dat hij graag zijn nieuwe Go-Pro wil uitproberen tijdens deze duik. Ik ben helemaal voor, want ik heb zelf ook een mooie camera om foto’s te maken. We spreken af bij de omkleedbanken om samen te duiken.

Ik moet nog even terug naar het huisje om mij om te kleden. Ik zit helemaal aan het einde met het huisje, dus het duurt wel even voordat ik terug ben. Eenmaal aangekomen bij de omkleedbanken, begin ik aan het opbouwen van mijn set. Al snel staan we klaar om in te schrijven voor de duik. Natuurlijk voeren wij een buddycheck uit en lopen richting het water. Pieter en ik beslissen om een kantduik te maken richting het zuiderrif. We lopen het water in en duiken onderwater en gaan door de versmalling heen naar rechts. We houden het rif aan de rechterkant en beginnen de duik. Onderwater komen we van alles tegen: koraalduivels, wimpelwissen, trekkervissen, roggen en nog veel meer gekleurde kleine vissen. We gaan geleidelijk meer met de bodem, waardoor we steeds dieper komen. Pieter probeert tijdens de duik zijn Go-Pro en ik maak veel foto’s met mijn camera.

Ongeveer op een vierde van onze duiktijd kwamen wij een aantal personen van onze vereniging tegen onderwater. Gertjan, Sander en Alice waren net voor ons te water gegaan.
Wij hebben hen uiteindelijk ingehaald. Op een gegeven moment verandert het kleurrijke koraal naar wat donker koraal. Dit omdat we in de schaduw komen en dus minder licht hebben. Dit stuk is wel minder mooi. Uiteindelijk tikken we samen de 23,1 meter aan en besluiten dan om te keren. Op de terugweg gaan we geleidelijk weer omhoog. Tijdens de terugreis kwamen we veel roggen tegen. Deze lagen goed verscholen onder koraalstukken of onder het zand. De roggen zijn allemaal rond van vorm en hebben kleine blauwe stippen. Vaak zie je de ogen al boven het zand uitsteken. Ook zien we een aantal egelvissen. Die zwemmen vaak in paartjes. We zijn al een tijdje onderweg en uiteindelijk doemt in de verte een grote ronde koraalbonk op, die we ook aan het begin van de duik hebben gezien. Hierdoor weet ik dat we bijna terug zijn bij het strand. Geleidelijk komen we steeds dichter bij het strand en zien we de ankertouwen al over de bodem lopen. In het laatste stukje van het zuiderrif kom je nog veel leuke vissen tegen. Uiteindelijke eindigen we de duik en hebben Pieter en ik 69 minuten gedoken.

Uiteindelijk kleden we ons weer om en gaan we vervolgens wat drinken bij de cafetaria. Rond 12.00 uur besluiten we naar het restaurant te lopen om te lunchen. Wederom was het goed verzorgt en kon je weer veel dingen kiezen. Ik heb uiteindelijk een bordje warme pasta met rode saus gegeten met een soepje vooraf. Ook de tweede duik heb ik samen met Pieter gedoken. We besluiten om aan te sluiten bij Sander, Alice, Gertjan en Joel en met de zodiac naar het noorderrif te gaan. We maken ons wederom klaar om te gaan duiken en schrijven ons weer in voor de zodiac naar het noorderrif. We lopen naar de stijger om in de zodiac boot te stappen. De kaptein vaart zo ver, dat we ‘1 uur’ konden duiken. We slaan met zijn alle tegelijk over boord en zaken af naar beneden. Deze duik hebben Pieter en ik besloten niet al te diep te gaan, omdat onze eerste duik redelijk diep is geweest. Wederom is het prachtig onderwater. Ook de noordzijde heeft mooie en minder mooie stukken.

Enkele minuten in onze duik, spot Joel een murene. Deze murene is geen kleine jonge. Wat een joekel van een zware murene was dit. Gigantisch grote kop met natuurlijk superscherpe tanden. We maken een paar mooie foto’s en Pieter maakt waarschijnlijk een filmpje met zijn Go-Pro. Al snel duiken we verder, want die murene moet je niet te lang plagen.
Opeens spotten we een mooie napoleonvis! Deze heb ik nog niet eerder gezien. Het is een best groot exemplaar die niet schuw is van duikers. De napoleonvis zwemt langzaam langs het koraal richting ons en het lijkt wel of hij iedereen even wil bekijken. Nadat hij iedereen bekeken heeft, besluit hij het hazenpad te nemen. Zo snel als hij gekomen was, was hij ook weer weg. Gelukkig heb ik een mooi filmpje kunnen maken van deze prachtige vis. Vlak aan het einde van onze tweede duik, komen we weer een murene tegen. Deze is veel kleiner dan de eerste, maar nog steeds een mooi exemplaar. Ook weer een zware murene, net zoals de vorige. Uiteindelijk komen we weer de ankertouwen tegen en weten we dat we bijna terug op het strand zijn. De duik was uiteindelijk 62 minuten en onze diepte 13,8 meter. Ik heb besloten geen derde duik te maken. Twee duiken vond ik mooi voor deze dag. Tijdens het afbouwen van onze set, krijg ik te horen van andere dat er twee napoleonvissen waren op het noorderrif. Jammer dat wij er maar 1 hebben gezien. ’s Avonds nog gezellig getafeld met iedereen en ook nog een kaartenspel gedaan. Ook ben ik op tijd naar bed gegaan, omdat we de volgende ochtend natuurlijk weer heerlijk gaan duiken. Ik heb enorm genoten van de clubreis. Alles was zeer goed georganiseerd. Dank Hans voor
de organisatie en ik ben volgend jaar zeker weer van de partij.

Dag 4 Mark

Na twee intensieve duikdagen begint bij sommigen de vermoeidheid een beetje merkbaar te worden. Ook gisteravond na de maaltijd was het al beduidend rustiger aan de eettafel dan
de eerste twee avonden. Als Pieter, met wie ik vandaag zou gaan duiken, zich 's morgens vroeg bij onze tent afmeldt omdat hij al een paar nachten nauwelijks geslapen heeft, grijp ik de kans om nog even te blijven liggen. Vanmiddag kan ik immers ook nog duiken. Na een half uur, het is dan half acht, brand ik echter de tent uit en als ik als een van de laatsten aan het ontbijt zit, komt Pieter er ook aan. Ook hij hield het niet meer uit in de tent. Samen gaan we op het terras zitten lezen tot de eerste duikers weer uit het water komen. Na met de hele groep geluncht te hebben, gaan we met zeven man duiken op zuid: weg met de zodiac en terugzwemmend naar het strand. Het is een heerlijk rustige duik met prachtige bezienswaardigheden: een schildpad die rustig in een hoekje ligt en zich van dichtbij laat bewonderen, een grote krokodilvis, wat pijlstaartroggen en zo nog wat meer.

Na het avondeten ga ik op tijd naar bed, want morgen worden we alweer om half zeven aan het ontbijt verwacht om vervogens naar Dolphin House te gaan. Benieuwd of we echt dolfijnen te zien krijgen!

Dag 5 Silvia

6.00 uur op, 6.30 uur ontbijten, 7.00 uur briefing. Wat een tijden…… Even in de bus en vervolgens de boot op. Prachtig! Op zo'n boot kun je niet anders dan lekker relaxen. Voor de eerste duik wilden we even rustig ons setje opbouwen……. DOLFIJN-ALARM! Iedereen kreeg snel een zwemvestje omgehangen en werd een zodiac ingeduwd. Na de “cardio-snorkeltest” en wat hangen in het water bleek het loos alarm. Geen dolfijn te bekennen. Maar wel:….REGEN!… Regen in Egypte, dat we dat nog mee mogen maken. Uiteindelijk hebben we toch nog rustig ons eerste duikje kunnen maken. Ik was ingedeeld bij duikgids Kareem. Hij liet ons alle mooie plekjes onder water zien. Terug op de boot hadden we nog een half uurtje voor de volgende duik. Deze keer mochten we mee met Tarek. Nou, die had pepers gegeten. Met een noodgang hebben we het hele parcours afgeraced. Helaas hebben we geen dolfijnen gezien, maar wel twee mooie duikjes gehad tijdens een heel relaxed dagje.

Dag 6 Alice

‘De dag van haaien, mooie laatste duiken en een verkeerde stap in het bootje.’
We werden omstreeks 06:30 uur wakker met een heiig zonnetje. De eerste blik richting Elphinstone gaf ons de informatie dat het opvallend rustig was qua aantal live-aboard schepen, we zagen er slechts 1. Aangezien bekend was dat Robin en Geert zich daar omstreeks 06:00 uur heen hadden begeven, konden we niet wachten om hen tijdens- of na het ontbijt te vragen hoe het was geweest. Tegen het einde van het ontbijt kwamen de twee aanlopen en vrijwel direct kregen we mooie verhalen over de Oceanische witpunthaaien die ze gezien hadden. Deze soort haai schijnt een gevaarlijke soort voor mensen te zijn, echter is dit nooit bevestigd. Hoe dan ook, de witpunthaaien waren er genoeg en de foto’s van Robin zijn prachtig geworden. Kennelijk vonden de haaien de flitser interessant waardoor ze Robin zeer dicht zijn genaderd, wat toch wel kleine spanning opleverde aldus de bron. De stroming bij Elphinstone was sterk geweest waardoor de duik ook uitdagend was geweest op dat gebied. De heren waren onder de indruk van de haaien en blij dat ze weer veilig terug waren.

Aangezien dit voor mij en vele anderen de laatste duikdag zou zijn besloten we in de ochtend in ieder geval twee duiken te maken. Met meerdere groepjes zijn we met de Zodiac richting het huisrif van Shagra Noord gevaren. De sterke stroming maakte dat we snel daalde om vervolgens een mooie duik te hebben. Ik ging samen met Angelique, Gert-Jan, Joël en Sander op pad, een groepje waar we vaker mee hebben gedoken deze vakantie. We zagen kleine (bruuns) poetsgarnalen welke we met flitser nog redelijk op de foto hebben gekregen. De garnalen waren druk bezig om in een rotsspleet een zwarte papegaaivis schoon te poetsen, een leuk gezicht. Daarnaast zagen we een schorpioenvis en bij terugkomst nabij de steiger een kleine barracuda.

De tweede duik, waarvan ik wist dat dit voor mij de laatste zou zijn deze vakantie, maakten we met de Zodiac in het huisrif Shagra Zuid. De zee was dit keer beduidend wilder wat wederom ervoor zorgde dat we snel wilde dalen. Dit lukte aardig, op Geert na. Hij heeft een aardig momentje van de zee mogen genieten met 180 graden naar beneden terwijl zijn vinnen het oppervlakte nog raakte. Helaas is hier geen foto van gemaakt, het was een grappig gezicht. Nadat iedereen goed en wel gedaald was spotte ik direct een grote Murene. Wat is dat toch een prachtig en indrukwekkend beest om te zien. We maakten een aantal foto’s en zwommen door. Na een tijdje zagen we een enorme groep fuseliers. Enorm is denk ik wel de juiste omschrijving, het waren er echt heel veel. De groep zwom rustig op een diepte van circa 5 tot 10 meter. Ik stopte met zwemmen en zweefde heel rustig naar de groep toe, camera natuurlijk in de aanslag. Terwijl ik tussen de groep in zweefde maakte ik een filmpje en een heleboel foto’s. Het gezicht van de fuseliers in het helderblauwe water, omgeven door koraal en talloze andere vissen was één van de mooiste dingen die ik heb gezien tijdens onze duiken. De groep fuseliers splitste zich in tweeën en zwom rustig langs mij op.

Ook mijn mededuikers hebben erg van de groep genoten en mooie foto’s gemaakt. Een stukje verder zwemmen bracht ons bij twee schildpadden die betrekkelijk dicht bij elkaar lagen. De één was ongetwijfeld een Karetschildpad. De andere schildpad had duidelijk een afwijkend schild met minder reliëf, maar wel met de herkenbare hoeken. De duik was al een succes, maar de laatste kers op de taart was een schorpioenvis. De schorpioenvis leek te willen kruipen over de zeebodem. Op circa 50 centimeter afstand lag een grote witgevlekte kogelvis op de bodem te loeren. Sander kon mij nog net op tijd wegtrekken omdat ik tijdens het maken van foto’s van de schorpioenvis, de kogelvis helemaal nog niet gezien had. Waren deze twee vissen vriendjes of vijanden? We zullen het nooit weten. Het was in ieder geval een leuke afsluiting van een prachtige laatste duik! Terug op het strand kregen we te horen dat Pieter zijn enkel gebroken had. Hij bleek verkeerd terecht te zijn gekomen terwijl hij de Zodiac instapte. Op dat moment lag hij in een ziekenhuis in Port Ghalib en was de aard van de breuk nog onduidelijk. Ontzettend sneu en jammer dat zijn duikavontuur zo moest eindigen. Gelukkig was het ziekenhuis niet ver weg en werd Pieter die avond (en de dagen erna), bezocht door leden van de groep.

Dag 7 Hans E

Voor hen die naar huis gaan een zgn “keuteldag”, technisch kun je nog wel een duikje maken mede omdat je de volgende dag laat in de middag pas vertrekt. Geert wil dan nog ff lekker
het water in, nog even genieten van het heerlijke Egyptische water. Robin, Geert en ikke hebben dan nog een aantal duikjes gemaakt. Geert nog 2 Robin en ik nog drie. Wij mochten dan ook door naar Abu Dabbab en moeten nog een weekje wachten voor we naar huis mogen. We merkten wel dat het water ons een beetje zat was het werd nl. kouder, scheelde wel een graad t.o.v. gisteren pffff.

Maar we hebben mooie duikjes gemaakt op Shagra. Blijft een prima duiklocatie met veel mogelijkheden. Voor de gevorderde duiker genieten van Elphinstone en mogelijkheden om een meerdaagse tocht te maken en voor de verwende en meer recreatieve duiker gewoon lekkere kantduiken, zodiac duikjes maar ook met een busje een andere locatie zoeken enz. Net wat je wil. In 2002 met een groepje en in 2004 waren wij hier met een grote club (30 personen) zeker een poosje geleden, het duikwater is niet veel verandert. Maar de logies en restauratieve faciliteiten zijn meer dan uitstekend verbetert.

We hebben een prima clubreis gehad jammer van dat ongelukje van Pieter, maar anders was de clubreis gewoon top. Allemaal veel dank en ik hoop graag tot een volgende keer, waarheen????
Geen idee kom maar met goede ideeën.

Gaan we nog een keer foto’s en of filmpjes kijken?

Ben benieuwd
Groetjes Hans.